قدم بردار
پسرم قدم بردار
آهسته و محکم
و از زمین خوردن نترس
که زمین خوردن رسم آدمهای بزرگه
فقط این مهم ، که بعدش چگونه بر میخیزی
قدم بردار و این را بدان
بعد از هرقدم اثری بر جا میماند
پسرم قدم بردار
قدم به بینهایت ،به خط و مرزهای کشف نشده
امروز تو هم مثل آدم بزرگها راه میروی
بزرگ باش و با دقت و صبر از کنار انسانها گذر کن
که روزمرگی انسانها را از خود و همنوعان و پروردگار دور میکند
عشقم گام برداشتن در دنیا مبارکت باد
نفس مامان و بابا دوستت داریم
7 آبان اولین باری که به تنهایی چند قدم برداشتی
چند روز بعدش تولد امیر علی بود که من واسه راه رفتنت یه شیرینی های شبیه پا خیدم . گله ان شاله مبارکتباشه
2 هفته بعدشم خودم واست آش رشته پختم و بگم که اولین بارم بود که آش می پختم
عکساشو هم می تونی ببینی :
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی